Palonka to pracownia ceramiczna, której przyświecają idee ruchu Arts&Crafts.  Chciałabym, aby dobre i piękne rzemiosło mogło być dostępne dla każdego.  Dlatego dbam o wysoką jakość moich wyrobów pilnując, by cena była adekwatna do wysiłku, jaki wkładam w ich wykonanie. Wszystko to w poszanowaniu Matki Ziemi – staram się pakować przesyłki w materiały z recyklingu i nie marnotrawić zasobów, na których pracuję – gliny, energii, wody…

„Nie miej w swoim domu niczego, co według ciebie nie byłoby użyteczne lub piękne.”
William Morris
Powyższe słowa są mi bardzo bliskie – lubię piękne, unikatowe przedmioty ale jednocześnie męczy mnie wszechobecny nadmiar, martwi wyzysk pracowników w Azji, irytuje tandeta i jej jednorazowość, niepokoi nadmierna eksploatacja zasobów Ziemi. Jeśli czujesz podobnie – moje wyroby skierowane są właśnie do Ciebie.

Skąd nazwa Palonka?
Palonka to inaczej szamot, czyli drobna, wypalona glina dodawana do gliny surowej w celu poprawy jej właściwości. Podoba mi się bezpretensjonalne, swojskie brzmienie tego słowa. Kojarzy mi się ono sielsko i ciepło (tak, wiem, są też inne skojarzenia…).

Czemu ceramika?
Gdy miałam jakieś 10 lat znalazłam na podwórku kawałek gliny. Wyrzeźbiłam z niego marchewkę a następnie nabrałam brata, że jest ona prawdziwa! Już wtedy czułam, że nadawanie nowego kształtu materii, to to, co chcę w życiu robić. Ale droga do własnej pracowni była bardzo kręta (studia z pedagogiki, czworo dzieci, studia z grafiki). W końcu jednak dopięłam swego i stąd Palonka. Zawsze lubiłam prace ręczne – umiem dziergać, szydełkować, tworzyć sutasz, odnawiam stare meble, tapiceruję, próbowałam wyplatać z wikliny, zajmuję się hobbystycznie florystyką, trochę szyję. Najtrudniejszą dziedziną rękodzielniczą jakiej się podjęłam była frywolitka czyli koronkarstwo. To nie jest zadanie dla ludzi z ADHD, jak ja ???? To jednak ceramika okazała się moją wielką miłością.